اثربخشی درمان طرحواره های هیجانی بر طرحواره های هیجانی زنان قربانی کودک آزاری و غفلت

مقدمه: از تأثیرات بلند مدت کودک آزاری و غفلت، شکل گیری طرحواره های هیجانی می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان طرحواره های هیجانی بر طرحواره های هیجانی زنان قربانی کودک آزاری و غفلت است. روش بررسی: در طرحی نیمه تجربی، تعداد 30 زن دارای سابقه کودک آزاری و غفلت (بر اساس نمره کسب شده در پرسشنامه کودک آزاری و غفلت) و ملاک های ورودی پژوهش، انتخاب و به شیوه تصادفی به گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (15(n=. گروه آزمایش، مداخله 13 جلسه ای بر اساس الگوی درمانی طرحواره های هیجانی دریافت نمود و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه کودک آزاری و غفلت، مقیاس طرحواره های هیجانی لیهی (less) و پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (dass-21) به منظور کنترل نقش اضطراب و افسردگی بود. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد درمان طرحواره های هیجانی منجر به کاهش طرحواره های هیجانی«احساس گناه» و«ساده انگاری هیجانی» و افزایش «پذیرش هیجانات» در مرحله پس آزمون و پیگیری شده است. این تأثیرگذاری بر افزایش «همگانی بودن هیجانات» در مرحله پس آزمون و افزایش«اعتباربخشی هیجانی» و «درک هیجانی»هم در مرحله پیگیری به تأیید رسید. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است درمان طرحواره های هیجانی می تواند به عنوان درمانی مؤثر جهت اصلاح برخی طرحواره های هیجانی زنان قربانی کودک آزاری و غفلت مورد استفاده قرار گیرد.